Toeristische Rondrit Bohol

We hadden ons voor vandaag ingeschreven voor een toeristische tour rond het eiland Bohol. Na het ontbijt werden we om 9:45 uur opgepikt bij ons resort door een busje met nog 11 andere toeristen. Via Tagbilaran gingen we op weg naar de beroemde Chocolade Heuvels. Dit zijn ecologische wonderen der natuur. In het midden van het eiland zijn heel veel ronde heuvels gevormd, die buiten het regenseizoen bruin kleuren (en vandaar dus de naam). De wegen op het eiland zijn redelijk, maar we kwamen toch behoorlijk door elkaar geschud na bijna 2 uur rijden bij de eerste bestemming aan. We beklommen het uitzichtpunt samen met heel veel andere toeristen. Hier hadden we een goed uitzicht op de heuvels en de omgeving. Jammergenoeg was er een soort reling gemaakt, die het uitzicht en het maken van foto's bemoeilijkte. Daarna keken we nog even aan de andere kant van de parkeerplaats en gingen we op weg naar de 2e attractie. Dit was een vlindertuin, waar helaas wel erg kleine vlinders rondvlogen. Wel was er een hele tentoonstelling over de groei van een rups en het uitkomen van de vlinder uit de cocon en een erg mooie tropische tuin. Via het zogenaamde 'man-made-forest' (aangeplant bos) kwamen we bij het Tarsier ecologisch punt. Een Tarsier wordt in het Nederlands een Spookdiertje genoemd. Het is de kleinste primaat ter wereld en eigenlijk dus een heel klein aapje zo groot als een mannenvuist. In het 'openlucht reservaat' mochten we 6 diertjes bekijken die elk in een andere boom onder de bladeren verborgen zaten. Gelukkig konden we met de telelens wat foto's maken. In het omringende bos leven nog zo'n 100 exemplaren en men doet grote moeite om het aantal te vermeerderen. Ook hier een aantal winkels met T-shirts, etc.

We reden door op weg naar de 'Hanging Bridges', 2 naast elkaar hangende bamboe-bruggen die over de rivier de Loboc waren gespannen. Natuurlijk wel verstevigd met staalkabels en goed verankerd in beton, want zo sterk is bamboe nu ook weer niet........;-) Nadat we beide bruggen veilig waren overgestoken gingen we naar ons lunchadres. Dit was een drijvende lunch bij Loboc River Cruise. Op een grote overdekte platbodem waren tafeltjes geplaatst met in het midden een groot buffet. Op elke tafel stond een grote stolp met icetea. Direct nadat we plaats hadden genomen, mochten we aanvallen op Filipijns eten, zoals rijst en pancit, gestoofde groenten, kip, saté, visballetjes en diverse kleine desserts. We schepten een bordje vol en staken van wal. De boot voer over de rivier naar een kleine waterval door een prachtig groen bos. Omdat het hier niet gezellig kan zijn zonder muziek, waren er een aantal muzikanten en een zangeres aan boord gebracht. Onderweg legden we aan bij een ponton waar 30 kinderen een zang-, muziek- en dansvoorstelling gaven van ongeveer 15 minuten. Je moet je voorstellen dat deze cruises enorm populair zijn bij toeristen als Filipino's, want we telden ongeveer 10 boten die de rivier op en afvoeren. Bij de waterval draaide de boot en gingen we terug naar de aanlegplaats. De tafels werden afgeruimd, de muziek speelde nummers van Abba en wij maakten foto's en genoten van de omgeving.

Na anderhalf uur waren we weer terug en konden we vertrekken naar de laatste attractie. Het Loboc Eco Adventure Park. Een aantal staalkabels hoog boven de rivier gespannen waar je via een 'zipline' naar de overkant kon komen of met een stoeltjeslift. Een aantal van onze medepassagiers waaronder Joella gingen ziplinen, terwijl de rest achter bleef om foto's te maken of gewoon wat te genieten van het uitzicht. De NL vertaling van zipline is tokkelbaan of kabelbaan. Hier werd je ingepakt in een pak waarbij je horizontaal aan een katrol werd gehangen, die dan aan de staalkabel over de rivier ging. Je vloog met een aardig gangetje als Superman heen en terug over het dal. Omdat er een aardige wachtrij stond duurde het even voordat onze medepassagiers aan de beurt waren. Wij maakten wat foto's en wachtten totdat Joella weer heelhuids terug was. Daarna gingen we terug naar het resort waar we om 19:00 uur aankwamen. We aten nog een broodje in het restaurant en gingen toen naar onze huisjes om wat uit te rusten van deze enerverende dag.