Belevenissen op Manilla airport
Door: Bert
Blijf op de hoogte en volg Bert
19 December 2015 | Filipijnen, Tacloban
Zaterdag 19 december 2015
Dat Manilla een drukke stad is, wisten we al, maar toen we de volgende morgen om 10:00 uur bij het vliegveld aankwamen stond er buiten al een lange rij te wachten voor terminal 3, voor de binnenlandse vluchten. Na enig heen en weer vragen werden we toegelaten tot de immense rij wachtenden om onze koffer af te geven. Rondom ons heel veel Filipino's die terug naar huis vlogen vanwege de feestdagen, bepakt met cadeaus voor de familie thuis. We checkten onze koffers in en gingen op zoek naar onze gate. We kochten eerst nog een lekkere westerse cappuccino en liepen daarna door naar de gate. Als je de efficiënte afhandeling op Schiphol bent gewend, is Manilla echt een stap terug in de tijd. Heel veel borden die handmatig worden bediend. Heel veel omroepberichten over gate-wijzigingen en een inefficiënte manier van verwerking van de mensenstroom op weg naar de vliegtuigen. Onze vlucht zou om 12:00 vertrekken, maar het regende pijpenstelen en het was mistig. Allerlei vluchten waren vertraagd en het vliegtuig dat ons naar Tacloban moest brengen, was nog niet eens in Manilla aangekomen.
Eerst was er sprake van een half uur vertraging, toen van anderhalf uur en toen we een maaltijd kregen aangeboden met een flesje water, begrepen we dat het nog wel wat langer kon gaan duren.....;-) Toen er werd aangekondigd dat het vliegtuig eindelijk was geland, werd die mededeling dan ook met applaus van alle wachtenden ontvangen. Na nog een uur gewacht te hebben, werden we in de stromende regen met de bus naar het vliegtuig gebracht. toen we uitstapten en we de trap op moesten, kreeg iedereen een paraplu uitgereikt om niet nat in te hoeven stappen. Toch attent die Filipino's...... Na een vertraging van bijna 5 uren kwamen we om 18:30 uur in het donker aan in Tacloban waar we door een breed smilende Joella werden ontvangen. Met een terreinwagen reden we vervolgens van Tacloban naar Ormoc, een rit van 2 uur dwars over het eiland, en door de bergen. Vanwege een kapotte brug moest de chauffeur eerst nog even informeren of de weg wel begaanbaar was. Het was erg jammer dat het donker was, want het was een prachtige slingerende weg dwars door de mooie natuur van de Filipijnen. Om 20:30 kwamen we eindelijk aan in ons resort. Drie dagen reizen om in de Filipijnen te geraken; je moet er wel wat voor over hebben......;-) We kunnen nu eindelijk even bijkomen van de jetlag en gaan uitrustten.
Dat Manilla een drukke stad is, wisten we al, maar toen we de volgende morgen om 10:00 uur bij het vliegveld aankwamen stond er buiten al een lange rij te wachten voor terminal 3, voor de binnenlandse vluchten. Na enig heen en weer vragen werden we toegelaten tot de immense rij wachtenden om onze koffer af te geven. Rondom ons heel veel Filipino's die terug naar huis vlogen vanwege de feestdagen, bepakt met cadeaus voor de familie thuis. We checkten onze koffers in en gingen op zoek naar onze gate. We kochten eerst nog een lekkere westerse cappuccino en liepen daarna door naar de gate. Als je de efficiënte afhandeling op Schiphol bent gewend, is Manilla echt een stap terug in de tijd. Heel veel borden die handmatig worden bediend. Heel veel omroepberichten over gate-wijzigingen en een inefficiënte manier van verwerking van de mensenstroom op weg naar de vliegtuigen. Onze vlucht zou om 12:00 vertrekken, maar het regende pijpenstelen en het was mistig. Allerlei vluchten waren vertraagd en het vliegtuig dat ons naar Tacloban moest brengen, was nog niet eens in Manilla aangekomen.
Eerst was er sprake van een half uur vertraging, toen van anderhalf uur en toen we een maaltijd kregen aangeboden met een flesje water, begrepen we dat het nog wel wat langer kon gaan duren.....;-) Toen er werd aangekondigd dat het vliegtuig eindelijk was geland, werd die mededeling dan ook met applaus van alle wachtenden ontvangen. Na nog een uur gewacht te hebben, werden we in de stromende regen met de bus naar het vliegtuig gebracht. toen we uitstapten en we de trap op moesten, kreeg iedereen een paraplu uitgereikt om niet nat in te hoeven stappen. Toch attent die Filipino's...... Na een vertraging van bijna 5 uren kwamen we om 18:30 uur in het donker aan in Tacloban waar we door een breed smilende Joella werden ontvangen. Met een terreinwagen reden we vervolgens van Tacloban naar Ormoc, een rit van 2 uur dwars over het eiland, en door de bergen. Vanwege een kapotte brug moest de chauffeur eerst nog even informeren of de weg wel begaanbaar was. Het was erg jammer dat het donker was, want het was een prachtige slingerende weg dwars door de mooie natuur van de Filipijnen. Om 20:30 kwamen we eindelijk aan in ons resort. Drie dagen reizen om in de Filipijnen te geraken; je moet er wel wat voor over hebben......;-) We kunnen nu eindelijk even bijkomen van de jetlag en gaan uitrustten.
-
20 December 2015 - 12:22
Willie:
Ohh inderdaad wat een reis. maar fijn dat julllie nu kunnen gaan genieten .Trouwens leyk dat we jullie weer kunnen volgen, Veel plezier, groetjes -
20 December 2015 - 17:50
Marlies:
Wauw jullie hebben wel een behoorlijke trip achter de rug en nee dat had ik in jullie koffer niet volgehouden...
Hans en ik wensen jullie heel veel plezier samen met Jo. Geniet er maar van.
Heel veel liefs en blessings Marlies xxx -
22 December 2015 - 14:57
Jannie:
Hallo luitjes, we dachten dat het lastig communiceren was, tot we jullie verslagjes onder "verwijderd" vonden...:) ik zal straks even een mailtje sturen. groetjes en liefs, jannie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
