Great Karoo

Het is vandaag alweer vrijdag 16 mei en we naderen het eind van onze vakantie. We vertrokken om 10:00 uur uit Kimberley na de gebruikelijke rituelen zoals ontbijten, tanken en inkopen doen. Vandaag is ons einddoel Beaufort West, een plaatsje in de Grote Karoo, de halfwoestijn die ongeveer een derde van Zuid-Afrika beslaat. Voor de meeste mensen is het een dorre plaats waar alleen schapen voorkomen, maar ook de Karoo heeft zijn eigen charme. Volgens de San, de oorspronkelijke bewoners van dit gebied, is Karoo afgeleid van een zinsnede die 'het land van de grote dorst' betekent. Het gebied kenmerkt zich door uitgestrekte dorre vlakten, met zo nu en dan struiken en veel rotsen, meestal van basalt. Verspreid over deze vlakten kun je zo nu en dan heuvels met een vlakke top zien, de zogenaamde 'koppies'. In de Karoo zijn weinig steden of dorpen te vinden, maar menig schapenboer heeft hier zijn zogenaamde 'kraal' of 'plaas' (boerderij). Het zal duidelijk zijn dat het maar weinig regent in de Karoo. Volgens onze gastheer valt er per jaar in Beaufort West maar 115 mm regen. En als het regent in de Karoo, dan valt het in bakken naar beneden en vormen zich prachtige bloementapijten. Wij hadden vandaag dit geluk niet. Hoewel het bewolkt was, regende het niet, integendeel, hoe verder de dag vorderde, des te warmer en zonniger het werd.

Wij volgden de N12 langs Hopetown, Strydenburg, Britstown en Victoria West. In Britstown dronken we koffie in een oud Hotel-Restaurant dat gezellig was ingericht en een mooie binnenplaats met metershoge palmboon had. Verder onderweg genoten we van de enorme vergezichten, de zwart-blauwe 'koppies' en bergen in de verte. Wat een uitgestrekte vlakten! Er was nauwelijks verkeer tot we bij Three Sisters werden samengevoegd met de N1, de belangrijkste route van Joburg naar Kaapstad. Three Sisters lijkt op een oase in de halfwoestijn. Het is een complex met garage, supermarkt, fastfoodrestaurants en benzinestation, dus een geliefde plek om even te stoppen en letterlijk en figuurlijk bij te tanken. Ook het spoor komt op dit punt weer bij de snelweg en loopt langs de snelweg naar Kaapstad. De treinen rijden niet erg snel, zo'n 50 km/uur. De variatie aan verschillende wagons is erg groot, het lijkt wel een modelspoorbaan.

Na Three Sisters zagen we een opmerkelijk fenomeen boven de snelweg; duizenden grote insecten vlogen boven de weg. Het leken wel grote horzels, maar volgens onze gastheer waren het vermoedelijk sprinkhanen. Ook zagen we heel veel rode termiethopen in dit gebied. Om 15:30 reden we Beaufort West binnen, de hoofdstad van de Karoo. Alweer 500 km op de teller sinds vanmorgen. De plaats is vooral bekend om het Karoo National Park, het park van de springbokken, spiesbokken en kleine roofdieren. Ook is dit de geboorteplaats van de wereldberoemde hartchirurg Christiaan Barnard. We zochten en vonden snel een B&B, gingen naar het internetcafe en aten een pizza in de Drost, een leuk en gezellig restaurant aan de hoofdweg. Morgen het laatste lange stuk met een uitstapje naar Oudtshoorn en de Swartberg Pass en het einddoel Matjiesfontein. Maar daarover morgen meer.

Sien jou later!