Many-things-to-do-day.

Vrijdag 2 mei was gereserveerd voor heel veel verschillende dingen doen. We maakten vandaag een slow start, wat betekent dat we wat later opstonden, rustig ontbeten, naar het Internetcafe gingen en de was deden. Daarna gingen we naar de Bayside shopping mall om inkopen te doen. Vooral het vinden van de zogenaamde ‘bingozeep’ op verzoek van een aantal vrienden was niet eenvoudig. De supermarkt had het niet, de drogist ook niet, maar uiteindelijk vonden we het bij een Pick & Pay in een ander winkelcentrum. Dus mensen: alle vlekken kunnen nu weer verdwijnen als sneeuw voor de zon! We tankten benzine en belden naar onze verzekering om te vragen wat we moesten doen m.b.t. de mobiel van Jellie en haar andere spullen die ‘gestolen’ waren door de bavianen. Het verzoek was om aangifte van vermissing te doen bij de politie. Dat bleek verre van eenvoudig. De politie kon alleen een aangifte opnemen als we in het bezit waren van een nummer van de provider én het identificatienummer van de telefoon. Het laatste bleek een probleem te zijn, want dit nummer hadden we niet bij ons. Dus zonder aangifte te hebben gedaan, vertrokken we weer van het politiebureau.

We maakten nog een strandwandeling en stonden weer verbaasd over de sterke wind die op dit moment in Kaapstad en omgeving waait. De temperatuur is ongeveer 23-25 graden en de zon schijnt elke dag, maar de wind maakt het koud. In de stad heb je er gelukkig niet zoveel last van, maar aan het strand des te meer……… Aan het strand van Blauwberg staat een oud huisje dat nog (na)gebouwd is in de stijl van de Hollanders die vanaf 1652 de Kaap langzamerhand in bezit namen. Het heet heel toepasselijk ‘Ons huisie’ en is tegenwoordig een restaurant waar je lekker kunt eten, maar ook gewoon koffie kunt drinken en genieten van het uitzicht. Dat laatste was ons doel en we hebben dan ook lekker genoten van de zon en het uitzicht op Robbeneiland. Dit eiland dat 11 km voor de kust van Kaapstad ligt is in gebruik geweest als leprakolonie, maar ook als gevangenis voor ‘staatsgevaarlijke’ personen zoals Nelson Mandela. Hij en andere politieke gevangenen moesten minimaal 6 uur per dag werken in de kalksteengroeve op het eiland. Hun ogen raakten beschadigd door het permanente stof en de schittering van het zonlicht op de witte kalksteenrotsen. Na het vertrek van de laatste gevangenen is Robbeneiland tegenwoordig een belangrijk historisch- en natuurmonument. Het is ook te bezoeken met de ferry vanaf Waterfront.

Mijn broer Mark is deze dagen ook in Zuid-Afrika vanwege een conferentie en het feit dat zijn vrouw Harja gaat beginnen aan een 5 maanden durende cursus Body Stress Release in Wilderness, een plaatsje dichtbij George aan de zuidkust. Mark kwam vandaag naar Kaapstad om terug te vliegen naar Nederland en had nog een paar uurtjes over in zijn druk bezette schema om ons te ontmoeten. We pikten Mark om 19:00 uur op bij het autoverhuurbedrijf, reden naar Spur en onder het genot van een sappige biefstuk wisselden wij onze sappige verhalen uit. Om 22:00 uur dropten we Mark bij het vliegveld van Kaapstad en vertrokken weer naar Bloubergrand. Leuk om elkaar toch nog even gezien te hebben. Trouwens, de hartelijke groeten van Mark aan onze familieleden.

Sien jou later!