Noordelijk Yellowstone

Na het ontbijt reden we om 9:00 uur opnieuw het park in. De hoofdwegen in Yellowstone zijn aangelegd in een 8-vorm. Gisteren hebben een gedeelte van het onderste gedeelte gedaan (zuidwaarts), vandaag gingen we de noordelijke lus rijden. Op weg naar Madison kwamen we in een lange file terecht. Wij dachten dat dit te maken had met de weekenddrukte, maar na een uur stapvoets te hebben gereden, zagen we dat deze file werd veroorzaakt door.......... 1 lonely bizon in de berm! Iedereen stopte om foto’s te maken, maar dat schoot natuurlijk niet op. In de verte zagen we nog een Wapiti, maar die was erg ver weg. We namen de afslag richting Norris en parkeerden bij het Norris Geyser Basin, een enorme bijna kale vlakte met zo nu en dan heuvels en een groot aantal geisers en warmwaterbronnen. We dachten dat we alles al wel gezien hadden, maar ook hier lagen weer prachtige bronnen op ons te wachten. We maakten een rondwandeling van 2,5 km door dit gebied, bijna geheel over een plankenpad. Bij de Steamboat Geyser bleven we even staan. Deze geiser is zeer wispelturig; hij kan 50 jaar ‘slapen’ en dan enkele dagen weer spuiten. Eergisteren was de laatste eruptie, maar vandaag had hij er geen zin in. Het was vanmorgen geheel bewolkt en zo nu en dan regende het. Toen we een derde van het pad hadden afgelegd begon het opnieuw te regenen, zodat we in een steviger tempo doorgingen. We konden nog een ander pad lopen, maar daar zagen we maar vanaf.

Hierna reden we richting Mammoth Hot Springs en stopten opnieuw bij Roaring Mountain, een prachtige grijze berg die wel wat op een vulkaan leek, omdat er overal stoom en hete gassen ontsnapten. Hierna werden we opnieuw gewaarschuwd voor wegwerkzaamheden. We stonden 25 minuten te wachten en konden daarna langzaam voortrijden op een soort noodweg met stenen en modder. De auto zag er daarna uit als een Jeep na de Dakar Rally. We zagen daar ook nog dat een verkeersregelaar waarschijnlijk was aangereden. Hij lag op de weg met allerlei mensen eromheen. Even later zagen we een ambulance die kant op gaan. Om 12:30 uur begon de zon te schijnen en werd het helemaal droog. We stopten even bij de Golden Gate Bridge, nu een betonnen brug langs een steile bergwand, maar vroeger een houten brug waar de paardrijders gevraagd werd om af te stappen en hun dier al wandelend over de brug te leiden. Vlak voor Mammoth Hot Springs parkeerden we de auto bij de beroemde terrassen. Hier stroomt zuur water over de bergen, die het kalk langzaam oplost. Het losgekomen kalk zet zich als travertijn op de bodem van gevormde bekkens, die in terrassen boven elkaar liggen. Bacteriën en algen verkleuren dit travertijn tot prachtige kleurencombinaties (oranje, geel, groen, bruin en wit). De vormen kun je het beste vergelijken met druipsteengrotten. Ook hier was weer een wandelpad uitgezet met planken. We liepen langs de onderste terrassen en waren werkelijk verbluft van alle prachtige kleuren in deze terrassen. Sommige gedeeltes stonden droog en waren daardoor grijs geworden. We maakten een paar mooie foto’s en reden daarna met de auto langs de bovenste terrassen, die minder spectaculair waren. bij deze terrassen zagen we ook the White Elephant, inderdaad een grote steen, geheel overdekt met wit travertijn in de vorm van een olifant. In de diepte zagen we het dorpje Mammoth liggen en we daalden langzaam hiernaar af. We haalden een beker koffie en reden meteen door, omdat we nog een eind moesten rijden.

Om 15:30 uur vertrokken we richting Tower Roosevelt. toen we het dorp uitreden zagen we een parkranger staan, die het verkeer en de wandelaars regelde bij een kleine kudde Wapiti’s. We stopten en maakten wat foto’s van deze mooie dieren. Daarna reden we verder en kwamen 2 parkrangers tegen die het verkeer regelden. We vroegen wat er aan de hand was en werden gewezen op een zwarte beer die onder een paar bomen zat. Omdat we door moesten rijden, keerden we een eindje verder en keken nog een keer. Daarna keerden we weer en probeerden het dier op de gevoelig plaat vast te leggen, maar meer dan zijn oren en een stuk van zijn hoofd kwam er niet op. Vlak voor Tower-Roosevelt zagen we een bordje dat verwees naar de ‘versteende boom’. We reden de weg af en kwamen bij een dode boomstomp van een meter of drie hoog, waar niets bijzonders aan te zien was. Daarom reden we door en stopten een paar keer om foto’s te maken van de prachtige vergezichten in de bergen en op de passen. We reden langs de Tower Fall en Mount Washburn (3122 m) en reden via de Dunraven Pass (2700 m) naar Canyon Village. Daar namen we de weg naar Norris, die we op de eerste dag ook gereden hebben. In Norris was het rondje compleet en reden we richting Madison en West-Yellowstone. Onderweg zagen we opnieuw een bizon en kwamen we opnieuw in een file, dit keer veroorzaakt omdat mensen foto’s maakten van een arend in een boom boven de rivier. Om 18;15 uur waren we weer bij ons motel. We gingen op zoek naar wat te eten en kochten nog was souvenirs. Alweer een prachtige dag in een geweldig park.