Geisers en bronnen

Het zuidwesten van Yellowstone is een van de gebieden in het park, waar een groot aantal geisers, warmwaterbronnen, modderpotten en fumarolen bij elkaar te vinden zijn. Dat was dan ook het doel voor vandaag. Rond 8:00 uur zaten we in de zon buiten te ontbijten. Volgens de weerkaart zou het 7 graden moeten zijn, maar de zon warmde alles al snel op. We zitten hier op ongeveer 2000 meter hoogte en dat zorgt voor koude nachten. We reden eerst naar Madison, waar we de zuidelijke route namen. Dit gedeelte is opgedeeld in het Lower Geyser Basin en het Upper Geyser Basin. De Fountain Paint Pot was onze eerste stop in het Lower Basin. Hier waren eigenlijk alle thermische verschijningsvormen aanwezig. Je moet je voorstellen dat je een heel kaal gebied ziet, waar nauwelijks nog iets wil groeien vanwege de lage pH en de gassen die constant aanwezig zijn. Er zijn bij alle bronnen en geisers houten vlonders aangelegd waarover je van de ene naar de andere bron kunt lopen. Het is absoluut verboden om ernaast te gaan lopen. Het water in de bronnen is heel erg helder en aan de kanten worden verschillende kleuren gevormd door bacteriën die goed tegen warmte kunnen. Zo zagen we een prachtige blauwe bron met gele randen of een andere met bruine randen. Boven elke bron hing voortdurend een wolk waterdamp of gas. We liepen de vlonders af en zagen (en roken) borrelende modderpotten, spuitende geisers en gaten in de grond waaruit een gerommel klonk en gassen ontsnapten. Het leek wel of we op een andere planeet waren beland.

Hierna reden we naar het volgende fenomeen; Grand Prismatic Spring. Dit is een grote warmwaterbron met allerlei schitterende kleuren. In het midden is het water helblauw, daaromheen is het water groen en langs de randen oranje en geel. We liepen tot vlak bij de rand en maakten hier een paar mooie foto’s. Een nog mooier overzicht had je aan de overkant van de enorme vlakte waarin deze bron ligt. Daarvoor moesten we eerst met de auto naar een ander punt rijden en daarna zo’n 25 minuten lopen naar het uitzichtspunt. Van daaruit hadden we werkelijk een prachtig uitzicht op deze bron. Het laatste punt van de Lower Basin was de Biscuit Basin. Hier zagen we een bron met melkachtig blauw water, een andere bron met een gele uitloop en een bron waar op de bodem allerlei ronde bruine vormen lagen. De dode bomen in dit gebied gaven het een desolaat aanzien.

We besloten om eerst door te rijden naar het Upper Basin waar de grootste publiekstrekker in ligt; the Old Faithful. Dit is een grote geiser die heel erg regelmatig spuit (vandaar zijn naam). Om de 90 minuten spuit hij een enorme kolom van 40 meter heet water en stoom uit. We parkeerden bij het bezoekerscentrum, informeerden naar de juiste tijd wanneer er weer een eruptie zou plaatsvinden en hadden nog gelegenheid om eerst koffie te halen. Daarna zochten we een plekje rondom het gebied van de ouwe getrouwe. Hieromheen is een pad aangelegd met allemaal bankjes. Dat is wel nodig, want bij elke eruptie zitten honderden mensen toe te kijken. Per uitbarsting wordt er 14.000 tot 53.000 liter heet water de lucht in gespoten (afstand bewaren dus...). We moesten een tijdje wachten, maar toen spoot de geiser het kokende water in een prachtige fontein naar buiten. Het duurde maar enkele minuten, maar het was het wachten waard.

Het Black Sand Basin was de volgende stop. Ook hier een verzameling van alle thermische vormen in verschillende kleuren. We besloten om terug te rijden en de weg naar Norris op te gaan (noordwaarts) om te kijken of we nog wat wild konden spotten. Dat viel vandaag wat tegen. Het enige dat we tegenkwamen was een stel grote vogels (gieren?) in de verte op de vlakte en in het Gibbon River gebied een kleine kudde bizons. Bij de Gibbon Falls stopten we om een blik te werpen op deze waterval, maar daarna hielden we het voor gezien. We reden terug naar ons motel, waar we om 17:00 uur aan kwamen om wat uit te rusten. Daarna gingen we nog even wat eten. Al weer een prachtige dag met veel indrukken.