Kaap de Goede hoop

Dinsdag 29 april 2008 begon met een ontbijtje en een ritje naar het hotel bij het vliegveld. Daar hadden we abusievelijk onze jassen en vesten in een kast laten hangen. Kaapstad mag dan wel zonnig en warm zijn, maar in de avond wordt het behoorlijk fris en winderig. Daarom haalden we de spullen op en kwamen erachter dat een vest van Jellie niet bij de verzameling zat. Waarschijnlijk loopt nu iemand anders trots rond met een mooi Nederlands vest. De andere spullen waren er gelukkig wel en wij reden door naar Muizenberg, een plaatsje onder Kaapstad, gelegen op het schiereiland waar ook Kaap de goede Hoop ligt. Dit plaatsje is het meest bekend vanwege de fel gekleurde strandhokjes geschilderd in primaire kleuren. De kleuren waren echter al behoorlijk verbleekt, maar toch was het een mooi gezicht, met op de achtergrond de uitlopers van de Tafelberg. Daarna reden we langs de kust via St. James en Fish Hoek naar Simons Town. Hier vlakbij ligt een pinguïnreservaat, het eigenlijke doel van onze reis. Bij Boulders Beach ligt een kolonie brilpinguïns, een soort die bijna uitgestorven was en die door ingrijpen van de Zuid-Afrikaanse overheid weer aan het toenemen is. We liepen over de aangelegde vlonders en wandelpaden door de duinen, waar de pinguïns overal nesten hadden gemaakt of parmantig over het strand liepen te banjeren.

We vervolgden onze reis en staken bij Smithswinkel Bay het schiereiland over en reden nu naar de westkust via Scarborough, Kommetjie en Noordhoek. Onderweg genoten we bij Red Hill van een lekker kopje koffie op het terras van een soort Boerderij-restuarant. Bij Noordhoek begint de beruchte Chapman’s Peak Route, een uitgehakte weg direct langs de kust, waar menig bergbeklimmer nog hoogtevrees zou krijgen. Deze route is jarenlang gesloten geweest wegens vallend gesteente en ongelukken. Nu is het een tolweg geworden en zelf Nederlandse fietsfanatiekelingen proberen deze pas te beklimmen. We maakten wat foto’s bij Chapmans Point (inderdaad, het hoogste punt) en genoten van het adembenemende uitzicht op de kust en de Atlantische Oceaan. Daarna reden we door naar Hout Bay waar we een kijkje namen bij de haven en de schepen die op kreeft vissen.

Via Kaapstad reden we door naar Bloubergstrand, waar we moe, maar voldaan uitpuften en even naar het Internetcafe gingen. Dat Zuid-Afrikanen best een Italiaans restaurant kunnen runnen, blijkt uit de restaurantketen Primi. Op aanraden van Joëlla gingen we daar eten en dit bleek inderdaad een aanrader te zijn. Een groot restaurant op de eerste verdieping van een pand aan de boulevard met uitzicht op verlicht Kaapstad. De inrichting was ruim, modern en open. In de open keuken werkten diverse koks aan het vers bereiden van alle maaltijden. Een foto maken mocht officieel niet, “maar niemand kan het u beletten om een foto van uw vrouw te maken voor de keuken” zei de eigenaar. Er zijn vele mogelijkheden om een kat te villen……..:-) (Afrikaans spreekwoord).

Dat Afrikaans blijft geweldig. We reden vanmorgen met onze huurmotor zonder koppelaar en namen het afdraaipad naar de duikweg. Plotseling moesten we stoppen voor de robot en trapten op de briek. Onderweg zagen we een bakkie en een vragmotor met een papband. Bij de petrolstasie was een spoedlokval, maar gelukkig hielden we ons aan de spoedbeperking.
Onze kar heeft gelukkig sitplekgordels en een truspieël want sommige padvark maken het verkeer onveilig. We verloten een prachtig Afrikaans souvenir voor degene die dit in foutloos ABN kan vertalen…...

Sien jou later!