Drakensbergen

Op vrijdag 9 mei liep de wekker al om 5:00 uur af voor onze afreis naar het Kruger Park. We ontbeten, pakten onze spullen en namen tijdelijk afscheid van oom Henk en tante Be. De reis naar het park liep door de Drankensbergen, een prachtig gedeelte met hoge bergen, mooie vergezichten en diepe canyons. We namen de N12 naar Witbank en volgden daarna de route Belfast, Dullstroom en Lydenburg. In Dullstroom ligt het hoogstgelegen station van Zuid-Afrika (meer dan 2000 m boven zeeniveau) en Lydenburg is bekend doordat hier heel veel mensen gestorven zijn aan malaria. We reden door naar Sabie en verder richting de Long Tom Pass richting Graskop. Onderweg maakten we een stop voor de MacMac Falls, een waterval van ongeveer 75 meter hoogte. We moesten een korte wandeling maken om de uitkijkplaats op de waterval te bereiken. Het weer was heel goed en warm, tegen de middag meer dan 30 graden. We komen dichter bij de evenaar, dus de temperatuur stijgt. Na de watervallen kwamen we in Graskop, een toeristenplaats waar veel bezoekers voor het Krugerpark stoppen. We reden door het plaatsje heen op weg naar God’s Window een uitzichtplaats waar je bij mooi weer tot in Mozambique kunt kijken. Wij hadden dit geluk niet, want er hing wat nevel in het dal, maar het uitzicht was schitterend. We reden terug naar Graskop, gingen vervolgens door naar Hazyview (wat ‘nevelig-zicht’ betekent) en reden bij Phabeni Gate het park binnen. We kregen een bewijs van binnenkomst en reden vervolgens langzaam door het meest westelijke deel van het park naar Kamp Pretoriuskop. Onderweg konden we de eerste dieren reeds spotten. Een aantal bokkies, Zogenaamde Bromvogels (lijken op Maraboes), koedoes, parelhoenen, bavianen en blauwaapjes. Om 15:00 uur kwamen we aan in Kamp Pretoriuskop en installeerden we ons eerst in onze rondavel (huisje) aan de rand van het kamp met uitzicht op de omringende natuur. We namen snel een douche en maakten ons gereed voor de sunset-drive, een rit in een open wagen met ongeveer 20 personen begeleid door een gids door het park. De rit begon met daglicht en zodoende konden we de leeuwen zien die zich naast de weg in het gras verstopt hadden. We maakten een paar mooie foto’s op een paar meter afstand. Ook begon een van de leeuwen om de wagen heen te lopen, wat sommige inzittenden maar wat gevaarlijk vonden. Na de leeuwensessie reden we door het gebied op zoek naar andere dieren. We zagen al snel enkele giraffes die in dit deel van het park zeldzaam zijn vanwege de afwezigheid van de acacia. Al snel trad de duisternis in en gingen de lampen aan. In de duisternis spotten we eerst een groepje olifanten, waarvan het jong gescheiden bleek van zijn moeder. Al trompetterend rende het door de bossen op zoek naar het moederdier. Erg leuk en spannend in het donker! Daarna zagen we nog enkele kameleons, een pofadder en witte neushoorns. Het leuke is dat de dieren gewend zijn aan auto’s en geen aanvallende bewegingen maken. Als sluitstuk van onze 3 uur durende drive gingen we nog even naar de leeuwen die we in het begin hadden gezien en maakten nog een paar foto’s van een leeuw in de nacht. Daarna gingen we snel een hapje eten en vielen doodmoe, maar zeer dankbaar en voldaan op ons bed.

Sien jou later!