Kuranda Rainforest

Om 8:00 uur stonden we te wachten op de bus die ons naar het station van Cairns moest brengen. De bussen rijden hier regelmatig, meestal om de 10 minuten, maar soms ook vaker. Wij moesten echter 20 minuten wachten, omdat er 3 bussen niet langs kwamen. Daarna kwamen ze alle drie tegelijk.......;-) We lieten ons naar het station rijden waar we overstapten op de bus naar Kuranda, een plaatsje midden in de bergen en het regenwoud. Rond 9:30 uur kwamen we daar aan en vol verbazing zagen we dat het hele stadje nog passief was. De meeste winkeltjes en horecazaken waren dicht en er liepen een paar verdwaalde toeristen rond. De hele morgen was het al bewolkt, maar nu begon het serieus te regenen. We schuilden even in een kerk, die gelukkig wel open was en besloten daarna om eerst maar koffie te gaan drinken in een restaurant dat ook open was. We zaten op een prachtig balkon met uitzicht op een soort regenwoud-tuin. De regen hield gelukkig niet lang aan en wij wandelden naar het treinstation van Kuranda. Hier loopt een soort toeristisch lijntje naar Cairns en het station zelf is het meest gefotografeerde station van Australie. De inwoners van dit land zijn trouwens ware liefhebbers van de overtreffende trap. Alles moet het hoogste, grootste, oudste, bekendste, enz, zijn, anders tel je echt niet mee hier. Wij maakten een paar foto's bij het station, dat helemaal aangelegd is in een prachtige tuin. Zelfs op de perrons stonden planten. De trein uit Cairns kwam net aan en er kwamen heel veel Aziatische toeristen uit de trein. Wij besloten om naar de Skyrail te gaan, de langste [!] gondelkabelbaan ter wereld. Deze kabelbaan loopt van Kuranda naar Smithfield en gaat over de bossen van het regenwoud (Barron Gorge National Park). We namen een retourticket en stapten in een gondel. We kregen een tip om zoveel mogelijk op de heenweg uit te stappen bij de verschillende stations, vanwege de drukte op de terugweg. Vanuit de gondel hadden we een werkelijk buitengewoon uitzicht over het regenwoud onder ons. Heel veel verschillende bomen en een telkens wisselend gezicht op het dal onder ons, de Barron-waterval, de Barron-rivier en het stadje Kuranda achter ons. We genoten volop en namen foto's van de omgeving. Bij het eerste station (Barron Falls Station) stapten we uit en wandelden over een boardwalk (vlonderpad) naar drie uitzichtspunten op de waterval. Dit was niet zo indrukwekkend als in de regentijd. Daarna liepen we naar het Regenwoud-infocentrum waar een expositie was over de dieren en planten van het regenwoud. Vervolgens stapten we weer in de gondel naar het volgende station (Red Peak Station). Ook hier was een boardwalk uitgezet met info over verschillende planten, bomen en dieren. We zagen een 400-jaar oude Kauri-boom met een kaarsrechte stam en een ranger gaf info over de zeldzame Helmkasuaris, een soort struisvogel met een prachtige blauwe hals en een 'helm' op zijn kop. Het laatste station was Smithfield, maar daar was alleen een winkel met veel souveniers en horeca. We keken even rond en namen toen het 7,5 km lange traject terug, onderweg opnieuw genietend van de schitterende natuur. We probeerden nog een foto te maken van een witte kakatoe, maar die liet zich niet verschalken. Dit keer stapten we niet uit bij de 2 tussenliggende stations, maar gingen meteen door naar Kuranda. Om 12:30 uur kwamen we daar aan en op datzelfde moment brak de zon door. We maakten daarom nog een paar foto's bij het station en liepen daarna naar het centrum van Kuranda. Daar waren de winkeltjes inmiddels allemaal open en konden we een tijdje rondlopen en alvast wat souveniers kopen. We liepen ook naar de verschillende overdekte markten en dronken koffie bij de ingang van Birdworld Kuranda, waar zelfs enkele leguanen op het terras liepen. Achter dit complex lag nog een wrak van een oud vliegtuig uit 1942 (Geronimo) dat nu lag te roesten en opgefleurd was met struiken om het nog een beetje aanzien te geven. Door de raampjes van het vliegtuig hadden we ook een mooi zicht op de dierentuin die daarachter lag, met krokodillen en grote schildpadden. We besloten om nog een kleine wandeling door het regenwoud te maken, omdat we moesten wachten op de bus. We wandelden langs de Jumrum Creek Trail een paar kilometer rond Kuranda. Dit is een gedeeltelijk boardwalk en rotspad langs de kreek midden in het regenwoud. Ook hier weer een prachtig gezicht op alle bomen, struiken en planten. We keerden na dit ommetje terug in Kuranda en gaven toen de pijp aan maarten. Ook dit stadje was zich al weer aan het voorbereiden om te sluiten, terwijl het nog maar 15:30 uur was. Om 16:10 uur namen we de bus terug naar Cairns. We vroegen de chauffeuse of ze ons kon droppen bij ons motel en dat was geen probleem. Dit scheelde ons weer een stukje heen en weer rijden. Om 17:00 uur kwamen we aan en hadden nog lekker de tijd om uit te rusten, te eten en dit verslag te posten.