Cooktown-Cairns

Cooktown is natuurlijk genoemd naar James Cook, die Australie voor Engeland verkende en claimde. Op een heuvel vlak bij de stad staat tegenwoordig een vuurtoren. Maar in 1770 stond James Cook op dezelfde plaats en bekeek van hieruit hoe hij het beste door het Groot Barriere Rif kon varen, terug naar Engeland. Wij stonden om 9:15 uur ook op deze heuvel, Grassy Hill genaamd en genoten van het 360 graden uitzicht. Recht voor ons de Koraalzee, aan de rechterkant Mount Cook, achter ons de Endeavour rivier en links de uitloop van de rivier in de Koraalzee. De lucht was gedeeltelijk bewolkt, wat wel een mooi effect op de uitzichtsfoto's gaf. Om 9:45 uur reden we langzaam de heuvel af en verlieten Cooktown. Via de inland route gingen we vandaag terug naar Cairns. We hebben het meest noordelijkste punt van deze reis gehad en gaan nu langzamerhand terug naar Sydney. De route door het binnenland is een gewone asfaltweg en duurt ongeveer 4 uur. De omgeving wisselde voortdurend. We reden door de bergen en van een regenwoud was hier geen sprake meer. De bomen waren wel groen, maar de struiken en de ondergrond bruin en geel. Onderweg kwamen we zeker 10 dode dieren tegen, je zou haast denken dat er geen dier meer overblijft in dit land. Ook zagen we veel bomen die geen bast meer hadden, maar nog wel groen waren. Gedurende bijna de gehele rit reden we door een soort niemandsland. Geen enkel spoor van bewoning, behalve een enkel cattle station, bijna geen auto's op de weg en welgeteld 2 fietsers. Op de gehele route waren 3 roadhouses, waar je dus ook kon tanken. We reden over de Mulligan Highway naar het zuiden en stopten zo nu en dan bij een uitzichtspunt. Een keer of vijf passeerden we een stuk afgebrand grasland langs de weg, dat wel aangaf hoe droog het hier is. Bij een uitzichtspunt halverwege zagen we naast de weg een heleboel troep liggen, wasmachines, bankstel, gasfornuis; het leek wel of iemand zijn hele huisraad naar beneden had gekiept. Bij dit punt zagen we ook een aanduiding dat dit gedeelte van de weg in 2001 was aangelegd. In dit deel van het land zagen we ook termietenheuvels naast de weg liggen. Bij Lakeland zagen we de eerste bananenfarms liggen. De kammen met bananen waren afgeschermd met plastic en er was een soort hangsysteem door de hele boomgaard om de kammen te vervoeren. We werden wel gewaarschuwd om de plantage niet te betreden, want ze willen geen besmetting.......;-) Bij Bob's Lookout stopten we om het uitzicht op Mount Elephant te bewonderen; een immense uitgestrektheid met dunne bebossing, maar wel een prachtig gezicht. Om 12:30 uur stopten we bij Mount Carbine Roadhouse om koffie te drinken. We zaten op lekkere stoelen op de veranda met uitzicht op de weg, waar zo nu en dan een auto langskwam. Je zou zo een tijdje blijven zitten ..........;-) Vlak voor Mount Molloy gingen we van de weg af en reden richting Port Douglas om over de Captain Cook Highway naar Cairns te rijden. De omgeving veranderde meteen; we zagen weer huizen, tuinen, dorpen en veel meer auto's. Hoe dichter we bij Cairns kwamen des te intensiever werd het verkeer. Op de heenweg naar Cape Tribulation waren we ook over deze weg gekomen, maar nu konden we van deze weg in omgekeerde richting genieten. Het eerste gedeelte was nog door de bergen met veel bochten en steile afdalingen, de eigenlijke Highway daarna liep langs de kust. Ook nu genoten we weer van het geweldige uitzicht op de kust en de begroeiing. Bij Smithfield stopten we even om wat inkopen te doen en daarna reden we door naar ons hotel in Cairns. Om 15:15 uur kwamen we daar aan, checkten in en doken in het zwembad. Tijd om wat uit te rusten van onze reiservaringen.