Fraser Island

Om 6:00 liep de wekker af en maakten we ons gereed voor vertrek. De bus van Fraser Explorer Tours stond om 7:00 uur al te wachten voor ons resort en wij konden meteen instappen en een mooi plekje uitzoeken. Daarna reden we nog bijna een uur door Hervey Bay langs allerlei resorts en campings om daar mensen op te pikken. We reden daarop naar River Heads waar de boot naar Fraser Eiland al lag te wachten en wij konden meteen inschepen. De tocht naar het eiland duurde ongeveer 45 minuten en om 9:45 uur kwamen we aan op het eiland bij Kingfisher Bay. Op het eiland zijn geen asfaltwegen, maar zandwegen die alleen geschikt zijn voor terreinwagens (4WD). Zelfs onze bus voor 40 personen stond extra 'hoog op de poten' en had 4WD. We maakten meteen hardhandig kennis met de bumpy roads doordat wij flink door elkaar geschud werden toen we begonnen aan een tocht dwars over het eiland. Fraser eiland is ongeveer 125 km lang en 25 km breed. Het is bijna geheel overdekt met bossen en er zijn 100 meren en meertjes die zeer helder zoet water bevatten. Aan de oostkant van het eiland ligt 75 mile beach, dat als snelweg wordt gebruikt door alle terreinwagens die het eiland aandoen. Na een half uur rollercoaster kwamen we op het 75 mile beach en werd het rijden wat aangenamer. Het strand lag er strak en stevig bij, zodat het rijden hier beter was. Na even crossen over het strand kwamen we aan bij de eerste stop; Eli Creek. Hier konden we een sanitaire stop maken en door de heldere kreek waden, zwemmen of je laten drijven op een opblaasding. We kregen helaas niet veel tijd, zodat we alleen door het water liepen en foto's maakten van de omgeving. We reden verder over het strand naar de volgende bestemming. Onderweg naar de 2e stop kwamen een Dingo tegen. Dingo's zijn wilde honden en op het eiland leven de meest pure vorm van deze soort. Je mag ze onder geen beding voeren, want dan gaat hun gezondheid achteruit en worden ze agressief tegenover mensen, wanneer ze een volgende keer niets te eten krijgen. De volgende stop was The Pinnacles (Coloured Sands). Dit is een rotsformatie die volgens de boekjes uit 72 kleuren bestaat (voornamelijk rood en geel), maar wij konden er niet zoveel onderscheiden. Ook kon men hier een tochtje met een vliegtuigje maken over het eiland. Na deze kleurige zandrotsen was het tijd voor een echt wrak op het strand. De SS Maheno ligt al sinds 1935 te roesten op het strand en is een populaire attractie. We konden goed zien dat het een groot schip was geweest, maar de roest, zeeslag en wind hadden al veel gecorrodeerd en uit elkaar geslagen. Van al dat moois wordt een mens hongerig, dus reden we naar het Eurong Beach Resort om daar te lunchen. Toen we over het strand naar het resort reden, zagen we voortdurend walvissen spuiten en zo nu en dan boven komen. Bij het resort zagen we 6 bussen bij elkaar staan, dus is er bijna sprake van massa toerisme. We kregen een heerlijk warm en koud buffet voorgeschoteld, zodat we er weer tegenaan konden. We reden vanaf het resort weer dwars over het eiland naar Lake Mckenzie; een groot zoet water meer met een ondoorlaatbare laag op de bodem. Het water is zeer helder en is goed voor je huid. We kregen hier een uur om te zonnebaden en te zwemmen, al was het water zeer koud. Hierna werden we weer in de bus verwacht voor de laatste stop: Central Station. Dit was vroeger het middelpunt van de houtindustrie op het eiland. Er stond van 1920 tot 1959 een houthakkersdorp met een eigen school en andere faciliteiten. Nu is het een grote picknickplaats en het startpunt van veel wandelingen. Vanwege de dingo's mag je niets achterlaten en moet je tijdens het wandelen je eten in afgeschermde kooien achterlaten bij de picknickplaats. We maakten hier een mooie wandeling met uitleg van onze driver (tevens gids). Die zag er trouwens uit als Crocodile Dundie met kaki kleding en grote hoed. We liepen over een vlonderpad door het regenwoud en zagen bijzondere planten en bomen, zoals een pijnboom met bladeren (de anderen hebben naalden) hertshoornvarens in de bomen en alweer bijzondere mega-varens. Ook stonden er bijzondere bomen, die op sequoias lijken en ook heel oud en hoog kunnen worden. Deze waren rond 500 jaar oud. Als laatste zagen we bijzondere klimplanten en een soort luchtwortels rond een boom. Om 16:30 uur was de rondleiding afgelopen en reden we weer naar de kuststrook. Ditmaal naar een ander haventje, van waaruit het 30 minuten varen was naar River Heads. Terwijl de zon langzaam onder ging en het snel donker begon te worden, werden wij via alle andere resorts weer naar ons huisje gebracht waar we om 18:15 uur aankwamen. We maakten snel een broodje gezond en schreven onze verslagen over een mooie, maar inspannende dag...........;-)